Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ο Μαρκ Μαζάουερ για την Ελλάδα, την οικονομική κρίση, την πολιτική, τη βία αλλά και την Χρυσή Αυγή


Ο Μαρκ Μαζάουερ πριν την απονομή του στο Μέγαρο Μουσικής μίλησε στο NEWS 247 για την Ελλάδα, την οικονομική κρίση, την πολιτική, τη βία αλλά και την Χρυσή Αυγή (Vids)
Βροχερό απόγευμα Τρίτης στο Μέγαρο Μουσικής το NEWS 247συνάντησε τον πολυβραβευμένο ιστορικό παγκόσμιας αναγνώρισης και συγγραφέα βιβλίων με τεράστια απήχηση, Μαρκ Μαζάουερ.

*Πατήστε στο δεύτερο εικονίδιο στο πάνω μέρος του βίντεο για να ενεργοποιήσετε τους ελληνικούς υπότιτλους.

Λίγες ώρες πριν τιμηθεί από την Εταιρεία Συγγραφέων με τον βραβείο Διδώ Σωτηρίου, ένα βραβείο που δίδεται κάθε χρόνο σε διακεκριμένους ανθρώπους του πνεύματος, που με το έργο τους δίνουν ώθηση στην ελληνική σκέψη, την ιστορία και τον πολιτισμό και προωθούν  οικουμενικές αξίες στην Ευρώπη και τον κόσμο, ο Μαρκ Μαζάουερ μίλησε στην κάμερα του NEWS 247 για την Ελλάδα, την οικονομική κρίση, τη Χρυσή Αυγή αλλά και το κύμα βίας στη χώρα μας που πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα.
  
Επιβλητικός, ευγενής, με πνευματώδες χιούμορ έκανε την εμφάνισή του στην αίθουσα Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής και μετά τις πρώτες συστάσεις αρχίσαμε να συζητάμε.
"Πιστεύω ότι είναι πολύ δύσκολο εν μέσω κρίσης να δούμε πέρα από αυτή, και "έξω" από αυτή", λέει, τονίζοντας πως θα είμαστε πολύ άτυχοι εάν ο 21ος αιώνας είναι τόσο σκοτεινός όσο ο 20ος. "Ελπίζω ότι πήραμε αρκετά μαθήματα από τον προηγούμενο αιώνα". Ωστόσο, όπως λέει είναι αισιόδοξος.
"Θεωρώ ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τη κρίση και εύχομαι στο μέλλον να μιλάμε για όλο αυτό ως μια ιδιαίτερα κακή στιγμή".
"Τα μέτρα που θα βοηθήσουν δεν έχουν ακόμα επιβληθεί"
"Δε θεωρώ ότι η Ευρώπη επιβάλλει στην Ελλάδα ένα είδος ηθικής τιμωρίας. Πιστεύω ωστόσο ότι υπήρξε αρκετή ηθικολογία, ηθικολογία από τους βορειοευρωπαίους για την Ελλάδα, ηθικολογία από την Ελλάδα για τους Γερμανούς. Υπήρξε μια περίοδος που υπήρχε αρκετή ηθικολογία και αυτό δεν βοήθησε καθόλου. Και ίσως σε κάποιο βαθμό αυτές οι συμπεριφορές έχουν τον αντίκτυπό τους", σημειώνει.
"Ωστόσο, δε νομίζω ότι η ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικά ταρακουνήθηκε από αυτό. Θεωρώ ότι έχει περισσότερο σχηματιστεί από μια πιο πολύπλοκη πολιτική η οποία έχει να κάνει με την εξισορρόπηση του τι θέλουν οι πολιτικοί ηγέτες των χωρών με το τι επιθυμεί ο λαός".
"Ο Γερμανικός λαός δεν ήταν υπέρ της βοήθειας της Ελλάδας και αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει. Δεν θεωρώ ότι βοηθά την Ελλάδα να βλέπει την πολιτική της Ευρώπης σαν ένα είδος τιμωρίας", υπογραμμίζει και συμπληρώνει πως όποια χώρα "εισέρχεται" στο χρέος πρόκειται να χάνει ένα μέρος της ελευθερίας της στους πιστωτές της.
Αναφερθείς στα μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα τα χαρακτηρίζει τελείωςαντιπαραγωγικά. "Αντίθετα, εκείνα τα μέτρα που θα βοηθήσουν την Ελλάδα σε βάθος χρόνου δεν έχουν ακόμα επιβληθεί. Συνεπώς η ατελείωτη λιτότητα δεν έχει κάνει και πολύ καλό και το θέμα είναι ότι όλοι γνωρίζουν, ότι αυτό πρέπει να αλλάξει αλλά δεν έχει αλλάξει κάτι".
"Δεν συμπονώ συνεπώς την ευρωπαϊκή πολιτική, έχω λίγη συμπόνοια για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση έχει πραγματοποιήσει αλλαγές και συμπονώ πάρα πολύ τον ελληνικό λαό που έχει υποστεί τόσα πολλά".
"Είναι καλύτερα να το δούμε όλο αυτό ως μια κατάσταση στην οποία η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη, μην οδεύοντας πάντα προς την σωστή κατεύθυνση, παρεκκλίνοντας από τη πορεία της".
"Επικίνδυνη η παράλληλη κρίση που συμβαίνει στο μυαλό του κόσμου"
Ερωτηθείς για το αν η τρέχουσα κρίση θυμίζει τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, απαντά πως αυτό που του κάνει εντύπωση είναι το αυξημένο κύμα βίας σε μια χώρα που τη θυμόταν ειρηνική και φιλήσυχη.
"Είναι άκρως ανησυχητικό να βλέπει κανείς ένας είδος πολιτικής πόλωσης στην οποία υπάρχει κίνηση προς τα άκρα. Και αυτό γιατί το βάρος της κρίσης πέφτει στα κεντρώα κόμματα.  Και αυτό γιατί οι πολιτικοί του Κέντρου δεν απολογούνται με κανένα τρόπο για τίποτα, χάνουν την αξιοπιστία τους και ο λαός προσφεύγει στα άκρα και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο".
"Εξίσου επικίνδυνο είναι όμως το γεγονός ότι παράλληλα με την πραγματική κρίση υπάρχει και μια κρίση στο μυαλό των ανθρώπων. Μερικοί μάλιστα δίνουν την εντύπωση ότι θα ήθελαν να ήταν έτσι τα πράγματα, θα ήθελαν να ζουν σε κάποιο σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας, γιατί έτσι θα εξηγείτο η αβεβαιότητα, η δυστυχία και το δυσοίωνο μέλλον", υπογραμμίζει.
"Και ενώ υπάρχει κόσμος που πραγματικά υποφέρει ωστόσο όσο δύσκολο και αν είναι να το πούμε αυτό, υπάρχει ένα περίεργο είδος θεατρινισμού, όπου άνθρωποι αρχίζουν να δίνουν ρόλους στους εαυτούς τους, φτιάχνοντας μια δική τους ταινία που παίζεται μόνο στο μυαλό τους", προσθέτει.
Κύκλοι της Αριστεράς και επικίνδυνες φαντασιώσεις
"Στην Ελλάδα μπορεί κανείς να δει καθαρά ποιες είναι οι συνέπειες της λιτότητας και της σύστασης ενός ισχυρού οργάνου που δίνει οδηγίες στα κράτη, οι οποίες εν τέλει είναι λανθασμένες", λέει, ενώ εφιστά την προσοχή στη δραματοποίηση, που προανέφερε.
"Θα είμαι πολύ απότομος σε αυτό το σημείο", λέει σε ιδιαίτερα σοβαρό ύφος.
"Σε ορισμένους κύκλους της Αριστεράς, η οποία είναι ίσως τώρα το πιο σημαντικό μέρος του πολιτικού φάσματος για τη στερέωση του δημοκρατικού συστήματος, βλέπω ότι υπάρχει ένα είδος φαντασίωσης: ότι μπορεί να ξεκινήσει από την Ελλάδα η πραγματική σοσιαλιστική επανάσταση. Ότι δηλαδή, εάν εναντιωθούμε σε όλο αυτό, συνθλίψουμε το σύστημα, θα "χτίσουμε" τον σοσιαλισμό και οι Ευρωπαίοι θα ξεσηκωθούν και θα μας χειροκροτήσουν, κάνοντας και εκείνοι το ίδιο, και θα έρθει ξανά ο σοσιαλισμός", αναφέρει.
"Και τότε δεν θα είναι πιο οδυνηρά τα πράγματα από όταν ήταν η Ελλάδα στην εμπροσθοφυλακή της Ευρώπης, γιατί τότε θα λένε ήταν απλά η Ελλάδα που το΄κανε".
Αναφερόμενος στον σημαντικό πολιτικό της ευρωπαϊκής ενοποίησης Αλτιέρο Σπινέλλι, και στο τι έχει αλλάξει στην Ευρώπη που οραματίστηκε, ο Μαρκ Μαζάουερ σημειώνει ότι ο Σπινέλλι ήταν ένας σοσιαλοδημοκράτης ο οποίος πίστευε ότι κατασκευάζουμε πολιτικούς θεσμούς, μακροπρόθεσμα προς όφελος της κοινωνίας και όχι προς όφελος των τραπεζών, και των χρημάτων.
"Τα χρήματα είναι προϋπόθεση και πρέπει να υπάρχουν για να εξυπηρετούν τον κόσμο. Ήταν σαφής πάνω σε αυτό. Όμως, κατά κάποιο τρόπο οι υπεύθυνοι της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από τη δεκαετία του 90' το εξέλαβαν όλο αυτό πολύ λάθος, όπως όλος ο κόσμος και όχι μόνο στην Ευρώπη", σημειώνει.
"Θαυμάζω την Άγκελα Μέρκελ"
Στο Μανιφέστο του (Ventotene Manifesto) ο Αλτιέρο Σπινέλλι αναφέρεται στην αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών να σταματήσουν την άνοδο του φασισμού-ναζισμού (μέσα 1930). Κληθείς να μου σχολιάσει αν θεωρεί πως κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα, σημειώνει ότι η ειδοποιός διαφορά του τότε και του σήμερα είναι πως η Γερμανία είναι μια δημοκρατική, ευρωπαϊκή δύναμη.
"Θαυμάζω την Άγκελα Μέρκελ", εξομολογείται, "επειδή εμμένει σε αυτό, παρόλο που διαφωνώ σε πολλά πράγματα στην πολιτική της".
"Όσον αφορά την ενδοχώρα", συμπληρώνει η κατάσταση είναι αρκετά πιο ανησυχητική.
"Επικίνδυνο κόμμα η Χρυσή Αυγή"
Αναφερόμενος στη Χρυσή Αυγή, αναφέρει: "Έχετε ένα πολύ επικίνδυνο ναζιστικό κόμμα το οποίο κέρδισε ψήφους με τη βία, και μετά και από το επεισόδιο με τον Κασιδιάρη έχει εισάγει ένα νέο επίπεδο βίας".
"Η Χρυσή Αυγή αντί να χάνει ψήφους από αυτά τα περιστατικά, αντίθετα κερδίζει έδαφος σε μια χώρα που έχει υποφέρει αρκετά από το Ναζισμό και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να εγκαταλείψει αυτού του είδους τη βία του δρόμου όπως άλλα ακραία κόμματα της Ευρώπης. Όλα αυτά πρέπει να ανησυχούν τον καθένα που νοιάζεται για την Ελλάδα. Και ναι στο μυαλό μου, δείχνει αυτήν τη βαθιά πολιτική νομιμότητα και τη πρόκληση των πολιτικών να δείξουν ότι καταλαβαίνουν. Και αυτή είναι η πρόκληση, να δείξουν ότι καταλαβαίνουν, να κινητοποιηθούν, να συνεργαστούν, και τότε η Ελλάδα δε θα έχει τίποτα να φοβηθεί".
"Τότε κανένας Έλληνας δε θα ψήφιζε ποτέ ένα ναζιστικό κόμμα, ωστόσο αν υπάρχει μια γενική απογοήτευση απέναντι στον πολιτικό κόσμο, τότε η Χρυσή Αυγή και άλλα κόμματα σαν και αυτή θα επωφεληθούν".
Τέλος, κληθείς να σχολιάσει τη φράση του Έρικ Χόμπσμπαουμ, ο οποίος πέθανε πρόσφατα, "οι φασίστες ήταν οι επαναστάτες της αντεπανάστασης", δηλώνει πως δε συμμερίζεται την άποψη του κορυφαίου ιστορικού του 20ού αιώνα.
Όπως λέει ο φασισμός εισχώρησε πολύ βαθύτερα μέσα στον ιστό της ευρωπαϊκής κοινωνίας.
"Αν κοιτάξετε το τρίτο Ράιχ, και στην ιστορία της Ιταλίας, φυσικά, υπήρχε αντίσταση. Όμως το κοινό σημείο με το σήμερα είναι ότι μπορεί κανείς να δει τι μπορεί να συμβεί σε μια χώρα σε περιόδους κοινωνικής έκρηξης".
"Πιστεύω, ωστόσο, ότι οι Γερμανοί, οι Γάλλοι αλλά και οι Έλληνες φυσικά, έχουν κατανοήσει την ιστορία και ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τους πολιτικούς κινδύνους της ατελείωτης λιτότητας, και είμαι αισιόδοξος ότι κάτι θα αλλάξει", καταλήγει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου